ระบบเศรษฐกิจ : ลักษณะการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจของแต่ละสังคม เพื่อบรรลุจุดสูงสุดทางเศรษฐกิจ

ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่าง ๆ แบ่งออกได้ 4 ระบบ (ขยายความให้ จริงๆในหนังสือก็ clear แล้ว)

1.ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม (Capital) เป็นระบบที่ปัจจัยและการลงทุนเป็นกรรมสิทธิของเอกชนผู้ประกอบการมีโอกาสแข่งขันในทางเศรษฐกิจ มีการแข่งขัน ในระบบตลาด จัดอยู่ในระบบเศรษฐกิจที่ไม่มีการวางแผน การตัดสินใจแก้ปัญหาพื้นฐานเศรษฐกิจอยู่ภายใต้อิทธิพลของกลไกราคา : USA

2.ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม (Socialist) เอกชนมีสิทธิ์ในการใช้ทรัพยากรและตัดสินใจผลิต โดยที่รัฐเข้าควบคุมกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่มีผลต่อความมั่นคง และระบบสาธารณูปโภค : สวีเดน ลาว

3.ระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ (Communism) ระบบเศรษฐกิจนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลทั้งทรัพยากรต่างๆและปัจจัยการ ผลิตทุกชนิด เอกชนไม่มีกรรมสิทธิ์ในการเลือกใช้ปัจจัยการผลิตได้ กลไกราคาไม่มีบทบาทในการแก้ไขปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ การตัดสินใจมักจะทำอยู่ในรูปของการวางแผนแบบบังคับ จากส่วนกลาง โดยคำนึงถึงสวัสดิการของสังคมเป็นสำคัญ : รัสเซีย เกาหลีเหนือ คิวบา

4.ระบบเศรษฐกิจแบบผสม (Mixed) เป็นระบบเศรษฐกิจที่ผสมผสานระหว่างระบบทุนนิยมและสังคมนิยม คือใช้ระบบการแข่งขัน ระบบตลาด และกลไกราคา ขณะเดียวกันก็ใช้การวางแผนจากส่วนกลาง : ไทย

สหกรณ์  : องค์กรอิสระของบุคคลที่มีรวมกันอย่างสมัครใจ เพื่อดำเนินการค้าโดยไม่แสวงผลกำไร

บิดาแห่งการสหกรณ์ : โรเบิร์ต โอเวน : จุดประกายการทำสหกรณ์(เขาทำเองไม่สำเร็จ)

สหกรณ์ไทย : กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ จัดตั้ง “สหกรณ์วัดจันทร์ไม่จำกัดสินใช้” พิษณุโลก

ธุรกิจแบบสหกรณ์ : รวมคน สำคัญยิ่งกว่า รวมทุน

คติของสหกรณ์ : สมาชิกแต่ละคนเพื่อสมาชิกทั้งหมด สมาชิกทั้งหมดเพื่อสมาชิกแต่ละคน

-มุ่งช่วยเหลือสมาชิกให้พ้นจากการถูกเอารัดเอาเปรียบ

-ไม่หวังผลกำไร ให้ผลตอบแทนในอัตราที่ต่ำ สมาชิกมักจะไม่ซื้อหุ้นไว้มาก

เศรษฐกิจพอเพียง  :

พระราชทานเมื่อ 4 ธันวาคม 2540

พอเพียง หมายถึง พอมีพอกิน

Self-Sufficiency : ผลิตพอที่จะใช้ ไม่ต้องขอยืมคนอื่น (ยืนบนขาของตัวเอง)

เกษตรทฤษฎีใหม่

ทฤษฎีใหม่ เป็นแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช เกี่ยวกับการจัดพื้นที่ดินเพื่อการอยู่อาศัยและมีชีวิตอย่างยั่งยืน โดยมีแบ่งพื้นที่เป็นส่วน ๆ ได้แก่ พื้นที่น้ำ พื้นที่ดินเพื่อเป็นที่นาปลูกข้าว พื้นที่ดินสำหรับปลูกพืชไร่นานาพันธุ์ และที่สำหรับอยู่อาศัยและเลี้ยงสัตว์ ในอัตราส่วน 3:3:3:1 เป็นหลักการในการบริหารการจัดการที่ดินและน้ำ เพื่อการเกษตรในที่ดินขนาดเล็กให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด

1.     มีการบริหารและจัดแบ่งที่ดินแปลงเล็ก ออกเป็นสัดส่วนที่ชัดเจน เพื่อประโยชน์สูงสุดของเกษตรกร ซึ่งไม่เคยมีใครคิดมาก่อน

2.     มีการคำนวณโดยหลักวิชาการ เกี่ยวกับปริมาณน้ำที่จะกักเก็บให้พอเพียง ต่อการเพาะปลูกได้ตลอดปี

3.     มีการวางแผนที่สมบูรณ์แบบ สำหรับเกษตรกรรายย่อย 3 ขั้นตอน เพื่อให้พอเพียงสำหรับเลี้ยงตนเองและเพื่อเป็นรายได้

*เพาะปลูก+ประมง+เลี้ยงสัตว์

ส่วนแรก 30 ขุดสระกักเก็บน้ำ  -1,000 ลบ.ม. ต่อ การเพาะปลูก 1 ไร่

ส่วนที่ 2 30 ทำนาข้าว

ส่วนที่ 3 30 ปลูกไม้ผล ไม้ยืนต้น ไม้ใช้สอย พืชผัก พืชไร่ พืชสมุนไพร

ส่วนที่ 4 10 เป็นที่อยู่อาศัยและอื่นๆ

โจทย์ : ตาแช่มมีที่ดินทั้งหมด 50 ไร่ ใช้ประโยชน์ตามหลักเกษตรทฤษฎีใหม่ทั้งหมด ตาแช่มจะขุดบ่อปลา ควรมีความลึกเท่าไหร่ (บ่อกว้าง 50 เมตร ยาว 60 เมตร)

ตอบ ลึก 10 เมตร

****** การวัดระดับกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

NI: รายได้ประชาชาติ

GNP: ผลิตภัณฑ์ประชาชาติเบื้องต้น

GDP: ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น

รายได้ต่อบุคคล : รายได้ประชาชาติต่อจำนวนประชากร

รายได้ประชาชาติที่แท้จริง : หารายได้ประชาชาติที่ถูกต้องใกล้เคียงมากที่สุด

NI: National Income : มูลค่ารวมของสินค้าบริการขั้นสุดท้าย¹ ที่ประชาชาติผลิตขึ้น²  ในระยะเวลา 1 ปี³โดยหักค่าเสื่อมราคาของทรัพยากรและภาษีทางอ้อม⁴ (ทำให้ทราบว่าแต่ละปีประเทศหนึ่งสามารถผลิตสินค้าได้เพิ่มขึ้นสุทธิเป็นจำนวนเท่าใด)

*รายได้โอนไม่นับรวมใน NI; ค่าปรับ มรดก บำนาญ เงินผิดกฎหมาย เงินบริจาค

Gross Domestic Product : GDP  ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น

มูลค่ารวมของสินค้าและบริการขั้นสุดท้ายที่ผลิตขึ้นในประเทศในรอบระยะเวลาหนึ่ง เช่น  GDP  ของไทย คือ มูลค่าผลผลิตที่ชาวไทยและชาวต่างประเทศผลิตขึ้นได้ในประเทศ

! GDP ไม่สะท้อนความมั่งคั่งของประเทศเพราะไม่รวมรายได้จากการใช้ทรัพยากรของไทยในประเทศอื่น

Gross National Product :  GNP ผลิตภัณฑ์ประชาชาติเบื้องต้น

มูลค่าตามราคาตลาด (Market Price) ในปัจจุบันของสินค้าและบริการขั้นสุดท้ายทั้งหมดที่ผลิตขึ้นด้วยทรัพยากรของประเทศในรอบระยะเวลาหนึ่ง เช่น GNP ของไทย คือผลรวมมูลค่าผลผลิต ที่คนไทยผลิตได้ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ณ ราคาตลาดในปีนั้นๆ

Real GNP รายได้ประชาชาติที่แท้จริง

Real GNP         =          GNP  *   100

                               ดัชนีราคาปีเดียวกัน

Ex. รายได้ประชาชาติตามราคาปี 2549 30,000 ล้านบาท ดัชนีราคาปี 2549 = 120

Real GNP = 30,000 * 100 /120 =  25,000  ล้านบาท

โจทย์

ปี 52 ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้มีมูลค่า 500,000 ล้านบาท ชาวต่างชาติในไทยสร้างรายได้ 25,000 ล้านบาท ชาวไทยในต่างประเทศสร้างรายได้ 10,000 ล้านบาท ค่าเสื่อมราคาและภาษีทางอ้อมปี 52 เป็น 5,000 ล้านบาท มีรายได้โอนสุทธิ 1,000 ล้านบาท ดัชนีราคาในปีนั้นเป็น 120 จึงอยากทราบรายได้ประชาชาติและรายได้ประชาชาติที่แท้จริง

หา GNP ก่อนโดย 500,000-25,000 + 10,000 = 485,000

หา NI  GNP-ค่าเสื่อมราคา 485,000-5,000 = 480,000 ล้านบาท

หา RNI 480,000*100 / 120 = 400,000 ล้านบาท

2.รายได้ประชาชาติในปี 2552 หลังหักค่าเสื่อมราคามีมูลค่า 600,000 ล้านบาท โดยยังไม่นับรวมเงินบริจาคช่วยเหลือผู้ประสบภัย 100 ล้านบาท เก็บภาษีทางอ้อมได้ได้ 100,000 ล้านบาท และดัชนีราคาสูงขึ้น 25% อยากทราบ RNI : ตอบ 400,000 ล้านบาท

ศัพท์ที่ต้องทราบ (เลือกมาเฉพาะเด่นๆ)

ค่าแรงขั้นต่ำ : อัตราค่าจ้างแรงงานที่รัฐบาลเป็นผู้กำหนด Update 1/1/54 ภูเก็ตขึ้นสูงสุด 17 บาท พะเยาต่ำสุด 8 บาท กทม.+ปริมณฑลขึ้น 9 บาท จาก 206 เป็น 215 บาท

ผลกระทบจากการกำหนดค่าแรงขึ้นต่ำ : อุปทานสินค้ามีแนวโน้มลดลง อุปทานแรงงานมากขึ้น อุปสงค์แรงงานลดลง

การประกันราคา :  รัฐบาลกำหนดราคาสินค้าขั้นต่ำเพื่อช่วยผู้ผลิต และ กำหนดราคาขึ้นสูงเพื่อช่วยผู้บริโภค ตามสถานการณ์ทางเศรษฐกิจต่างๆ เช่น ปัญหาราคาข้าวตก ปัญหาราคาน้ำตาลแพง ที่สำคัญคือ ปัญหาราคาน้ำมัน

ค่าเสียโอกาส : การที่เราทำกิจกรรมทางเศรษฐกิจแล้ว ไม่เป็นไปตามคาด/ตามที่ตกลงกันไว้ ทำให้เสียรายได้ เช่น ทำสัญญาขายรถ แล้วคู่สัญญาไม่สามารถซื้อตามที่ตกลงไว้ได้ ทำให้ต้องไปขายให้คนอื่นแล้วราคานั้นก็ต่ำกว่าที่จะขายให้คนแรก ส่วนต่างนี้เรียกว่า ค่าเสียโอกาส

มาตรฐานการครองชีพ : ระดับความกินดีอยู่ดีของมนุษย์(การอุปโภค บริโภคดี)

ค่าครองชีพ : ค่าใช้จ่ายในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน

สินค้าบริการขั้นสุดท้าย : สินค้าที่ขายแล้วนำไปบริโภคทันที (เป็นปลายทางการกระจายสินค้าแล้ว)

บทนี้น่าจะออกอัตนัย

การบริโภค  การใช้ประโยชน์ในทางเศรษฐศาสตร์

1.การบริโภคที่สิ้นเปลือง หมดไป : อาหาร น้ำมันเชื้อเพลิง

2.การบริโภคที่ไม่สิ้นเปลือง : ใช้ซ้ำได้เรื่อยๆ ; เสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ

ปัจจัยที่ควบคุม : มีสินค้าให้บริโภคหรือไม่ , รายได้ของผู้บริโภค , ความรู้ความสามารถของผู้บริโภค(การนำมาใช้ประโยชน์)

การกระจาย การจำหน่ายจ่ายแจกสินค้าออกไปยังผู้บริโภค

1.กระจายสินค้า : กระจายการผลิตและผลผลิต

2.กระจายรายได้ : กระจายผลตอบแทนจากการผลิตและผลผลิต

ปัจจัยที่ควบคุม : สภาพภูมิศาสตร์ ความรู้ความสามารถของผู้กระจาย อุปสงค์อุปทานในภูมิภาค

การแลกเปลี่ยน

1.การแลกเปลี่ยนโดยตรง(การค้าต่างตอบแทน) Bather System : การนำเอาผลผลิตมาแลกเปลี่ยนกัน

2.ใช้เงินเป็นสื่อกลาง Money System : ใช้เงินซื้อขาย

3.ใช้สินเชื่อ บัตรเครดิต Credit System : สถาบันการเงินวางใจที่จะออกเงินให้ก่อน แล้วค่อยมาผ่อน

*การค้าแบบหักบัญชี Account Trade : ผสมผสาน 3 แบบเข้าด้วยกัน โดยการแลกเปลี่ยนสินค้าระหว่าง 2 ฝ่ายและบันทึกเอาไว้ พอครบรอบที่กำหนด ก็มาดูส่วนต่าง และจ่ายส่วนต่างให้อีกฝ่าย

ตลาด: (ผู้ซื้อ+ผู้ขาย+สินค้า) ที่ๆผู้ซื้อและผู้ขายใช้ตกลงแลกเปลี่ยนกัน

1.ตลาดแข่งขันสมบูรณ์ มีผู้ขายจำนวนมากราย มีสินค้าที่คล้ายๆกัน คุณภาพใกล้เคียงกันให้ได้เลือกซื้อ ใช้กลไกตลาดอย่างเต็มที่ ; ไม่มีอยู่จริง ที่ใกล้เคียงถือว่าเป็น คือ ตลาดพืชผลทางการเกษตร ตลาดหลักทรัพย์

2.ตลาดแข่งขันไม่สมบูรณ์ :          ผูกขาด ; เนื่องมาจากสัมปทาน กฎหมายคุ้มครอง (ไฟฟ้า ประปา)

                                                กึ่งแข่งขันกึ่งผูกขาด ; สร้างความพอใจให้ลูกค้าไม่เท่ากัน

                                                ผู้ขายน้อยราย ; ต้องลงทุนมาก มีการผลิตมาก (เครือข่ายมือถือ)

วงจรเศรษฐกิจ อ่านในเล่ม 

***อุปสงค์-อุปทาน

การผลิตสินค้าและบริการ จะผลิตมากน้อยเพียงใด มีตัวควบคุมปริมาณการผลิต(อุปทาน)อยู่ คือ

1.ปริมาณของวัตถุดิบ

2.ความต้องการของผู้บริโภค (อุปสงค์)

3.ราคาของผลผลิต

อุปสงค์ (Demand) หมายถึง ปริมาณความต้องการซื้อ ณ ระดับราคาต่างๆ ของสินค้าชนิดนั้นภายในระยะเวลาใดเวลาหนึ่ง โดยสมมุติให้ปัจจัยอื่นๆ ที่กำหนดอุปสงค์คงที่ ความต้องการในที่นี้ต้องมีอำนาจซื้อ ด้วย ถ้าบุคคลใดบุคคลหนึ่งมีแต่ความต้องการในตัวสินค้าโดยไม่มีเงินที่จะจ่ายซื้อ เราเรียกความต้องการลักษณะนั้นว่า “ความต้องการ” ไม่ใช่ “อุปสงค์)”  

กฎของอุปสงค์ (Law of Demand) : อุปสงค์แปรผกผันกับราคา 

อุปทาน (Supply) หมายถึง ปริมาณความต้องการที่ผู้ผลิตเต็มใจนำออกเสนอขายในตลาดภายในระยะเวลาหนึ่ง ณ ระดับราคาต่างๆ กันของสินค้านั้นโดยสมมติให้ปัจจัยอื่นๆที่กำหนดอุปทานคงที่  

 กฎของอุปทาน (Law of Supply) อุปทานแปรผันตรงกับราคา

ราคาดุลยภาพ : ราคาสินค้าและบริการที่ผู้บริโภคพอใจที่จะซื้อและผู้ผลิตพอใจที่จะขาย

ปริมาณดุลยภาพ : ปริมาณที่ผู้บริโภคต้องการและปริมาณที่ผลิตออกมาเท่ากัน คือไม่มีสินค้าขาดเกิน

อ่านผ่านๆ

การบริโภค  การใช้ประโยชน์ในทางเศรษฐศาสตร์

1.การบริโภคที่สิ้นเปลือง หมดไป : อาหาร น้ำมันเชื้อเพลิง

2.การบริโภคที่ไม่สิ้นเปลือง : ใช้ซ้ำได้เรื่อยๆ ; เสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ

ปัจจัยที่ควบคุม : มีสินค้าให้บริโภคหรือไม่ , รายได้ของผู้บริโภค , ความรู้ความสามารถของผู้บริโภค(การนำมาใช้ประโยชน์)

การกระจาย การจำหน่ายจ่ายแจกสินค้าออกไปยังผู้บริโภค

1.กระจายสินค้า : กระจายการผลิตและผลผลิต

2.กระจายรายได้ : กระจายผลตอบแทนจากการผลิตและผลผลิต

ปัจจัยที่ควบคุม : สภาพภูมิศาสตร์ ความรู้ความสามารถของผู้กระจาย อุปสงค์อุปทานในภูมิภาค

***กระบวนการทางเศรษฐกิจ (อ่านเยอะๆ)

ประกอบด้วย กิจกรรมทางเศรษฐกิจ วงจรเศรษฐกิจ และ การวัดระดับกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

หมายถึง การกระทำของมนุษย์ในชีวิตประจำวันเกี่ยวกับการใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่ามากที่สุด

การผลิต -- การกระจาย – การแลกเปลี่ยน สู่ การบริโภค

การผลิต : การสร้างสินค้าและบริการเพื่อสนองความต้องการของมนุษย์ / การสร้างอรรถประโยชน์เพื่อสนองความต้องการของมนุษย์

แบ่งออกเป็น 3 ระดับ

1.ขั้นต้น(ปฐมภูมิ) : การผลิตแบบดั้งเดิม ใช้ประโยชน์จากธรรมชาติโดยตรง กรรมวิธีการผลิตไม่ยุ่งยาก; เกษตรกรรม ประมง ป่าไม้ เหมืองแร่ (ลงทุนต่ำ ลงแรงสูง ผลตอบแทนต่ำ)

2.ขั้นแปรรูป(ทุติยภูมิ) : การนำผลผลิตขั้นปฐมมาดัดแปลงเป็นผลผลิตใหม่ หรือเพื่อเพิ่มมูลค่า เช่น สับปะรดกระป๋อง ทอเป็นผ้า อุตสาหกรรมต่างๆ (ลงทุนสูง ลงแรงสูง ผลตอบแทนสูง)

3.ขั้นบริการ(ตติยภูมิ) : การนำผลผลิตขั้นปฐมภูมิและขั้นทุติยภูมิส่งไปถึงมือผู้บริโภคอย่างสะดวก ตลอดจนการให้บริการและการอำนวยความสะดวกในด้านการค้าอื่นๆ เช่น งานราชการ การค้าส่ง-ปลีก งานทนายความ การบรรจุหีบห่อ (ลงทุนต่ำ ลงแรงต่ำ ผลตอบแทนสูง)

อรรถประโยชน์ (ประโยชน์ในทางเศรษฐกิจ) (เรื่องนี้ออกแน่เลยยกตัวอย่างเยอะหน่อย จะได้ชัวร์ๆ)

*ประโยชน์จากการเปลี่ยนรูป : การแปรรูปวัตถุดิบออกมาเป็นสิ่งต่างๆ; แปรรูปไม้เป็นโต๊ะ นำข้าวเปลือกมาสีเป็นข้าวสาร สกัดถั่วเหลืองเป็นน้ำมัน

ประโยชน์จากการเปลี่ยนสถานที่ : นำทรัพยากรจากที่หนึ่งขึ้นมาใช้ประโยชน์; หอยมุก แก๊สธรรมชาติ

*ประโยชน์เกิดจากเวลา : การคงสภาพของให้นานเพื่อรักษาราคา (แช่แข็ง แช่น้ำให้สด) การถนอมสิ่งที่ทานได้ตามฤดูกาลเท่านั้นไว้ (ผลไม้กระป๋อง), หมักสุราเป็นเวลานาน และรวมถึงการผลิตออกมาเป็นรายแรก

ประโยชน์จากการเปลี่ยนโอนกรรมสิทธิ์ : เสื้อผ้าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ใส่มากกว่าผู้ตัดเย็บ, สินค้าบางชนิดจะมีการเปลี่ยนกรรมสิทธิ์หลายทอดกว่าจะถึงผู้บริโภคคือกรรมสิทธิ์จะเปลี่ยนจากผู้ผลิตไปยังพ่อค้าขายส่ง พ่อค้าขายปลีก จนถึงผู้บริโภค หรือผู้ทำหน้าที่เป็นนายหน้าขายสินค้า เช่น รถยนต์ บ้าน ที่ดิน

ประโยชน์จากการให้บริการ : ผู้ที่ก่อให้เกิดประโยชน์จากการให้บริการเช่น บริการการขนส่ง ทนายความ แพทย์ การประกันภัย

สินค้าหรือทรัพย์ : สิ่งที่สนองความต้องการของมนุษย์ในทางเศรษฐศาสตร์

1.ทรัพย์เสรี : สิ่งที่มีอยู่ตามธรรมชาติ ไม่ต้องซื้อหา และ มีมากกว่าความต้องการ ทำให้ไร้ราคา

2.เศรษฐทรัพย์ : สิ่งที่มนุษย์ผลิตขึ้น สร้างขึ้น ต้องมีการซื้อหา แลกเปลี่ยนกัน เช่น ปัจจัย 4

ปัจจัยการผลิต

ที่ดิน : แหล่งผลิตหรือสถานที่ทำการผลิต รวมถึงทรัพยากรที่อยู่ภายในผิวพื้นที่ดินนั้น; ที่ดินในการเพาะปลูกรวมถึงแร่ธาตุในผิวดิน สิ่งแวดล้อมต่างๆในที่ดิน, แร่ในเหมืองแร่ ผลตอบแทนคือ ค่าเช่า

ทุน :   สิ่งอำนวยความสะดวกในการผลิต เช่น เครื่องมือเครื่องใช้ หรือเงินทุนที่ใช้ในการซื้อหาปัจจัยการผลิตอื่นๆ อาคาร โรงงาน เครื่องจักร เครื่องมือขนาดใหญ่ ผลตอบแทนคือ ดอกเบี้ย

แรงงาน :  การทำงานทุกชนิดของมนุษย์ทั้งที่ใช้แรงงาน กำลังความคิด ความสามารถ ซึ่งจะก่อให้เกิดประโยชน์ในการผลิตสินค้าและบริการ ผลตอบแทนคือ ค่าจ้าง ค่าแรง

ผู้ประกอบการ  : บุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่จัดตั้งองค์การผลิตขึ้นเพื่อทำการผลิตสินค้าและบริการ รวมทั้งความสามารถในการดำเนินการวางแผน โดยรวบรวมปัจจัยการผลิต ที่ดิน แรงงาน ทุน มาประกอบกันเพื่อการผลิต โดยเป็นผู้รับความเสี่ยงต่อผลได้หรือผลเสียที่เกิดจากการตัดสินใจนั้น ผลตอบแทนคือ กำไร

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์

เศรษฐศาสตร์ เป็นวิชาที่ว่าด้วยการจัดสรรทรัพยากร(ที่มีอย่างจำกัด)เพื่อนำมาสนองความต้องการของมนุษย์(ที่มีไม่จำกัด) โดยให้เกิดประโยชน์และประสิทธิภาพสูงสุด

ECONOMICS มี รากศัพท์มาจากภาษากรีก 2 คำรวมกัน คือ “Oikos” ซึ่งตรงกับภาษาอังกฤษว่า “House” และ “ Nemein ” ซึ่งตรงกับภาษาอังกฤษว่า “ To mange ” ดังนั้นความหมายของวิชา เศรษฐศาสตร์ คือ “ ศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการครอบครัว”

บิดาวิชาเศรษฐศาสตร์ อดัม สมิธ ผู้เขียนหนังสือ "ความมั่งคั่งของประชาชาติ" (The Wealth of Nations)

-เปรียบกลไกการตลาดเปรียบเสมือน "มือที่มองไม่เห็น"(Invisible Hand)

ความสำคัญของวิชาเศรษฐศาสตร์

1.ระดับชาติ : ใช้ทรัพยากรให้เกิดผลสูงสุด ให้คนในชาติกินดีอยู่ดี

2.ระดับบุคคล : เกี่ยวกับการเลือกติดสินใจที่จะใช้ทรัพยากรหือปัจจัยการผลิต เพื่อบำบัดความต้องการของตนได้ดีที่สุด เช่น เลือกที่จะขึ้น BTS แทนรถเมล์ เลือกที่จะไป Central แทน Paragon แต่! เลือกที่จะทำข้อสอบด้านหลังก่อน ไม่ถือว่าเป็นการเลือก เพราะ ต้องทำทั้งหมดอยู่ดี

ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ

What                ผลิตอะไร

How                ด้วยวิธีใด

For whom         เพื่อใคร   

สาขาของวิชาเศรษฐศาสตร์

1.เศรษฐศาสตร์จุลภาค : หน่วยย่อยของระบบเศรษฐกิจ (องค์ประกอบต่างๆภายในระบบ)

2.เศรษฐศาสตร์มหภาค : หน่วยรวมของระบบเศรษฐกิจทั้งประเทศ (เกิดผลต่อระบบในส่วนใหญ่)

*รัฐบาลประกาศช่วยเหลือหนี้นอกระบบทั้งประเทศโดยมอบหมายให้ธนาคารกรุงไทยและธนาคารออมสินเป็นผู้ดำเนินการ : เป็นจุลภาคเพราะรับผิดชอบโดยสถาบันการเงินเพียงสองแห่ง