***อุปสงค์-อุปทาน

การผลิตสินค้าและบริการ จะผลิตมากน้อยเพียงใด มีตัวควบคุมปริมาณการผลิต(อุปทาน)อยู่ คือ

1.ปริมาณของวัตถุดิบ

2.ความต้องการของผู้บริโภค (อุปสงค์)

3.ราคาของผลผลิต

อุปสงค์ (Demand) หมายถึง ปริมาณความต้องการซื้อ ณ ระดับราคาต่างๆ ของสินค้าชนิดนั้นภายในระยะเวลาใดเวลาหนึ่ง โดยสมมุติให้ปัจจัยอื่นๆ ที่กำหนดอุปสงค์คงที่ ความต้องการในที่นี้ต้องมีอำนาจซื้อ ด้วย ถ้าบุคคลใดบุคคลหนึ่งมีแต่ความต้องการในตัวสินค้าโดยไม่มีเงินที่จะจ่ายซื้อ เราเรียกความต้องการลักษณะนั้นว่า “ความต้องการ” ไม่ใช่ “อุปสงค์)”  

กฎของอุปสงค์ (Law of Demand) : อุปสงค์แปรผกผันกับราคา 

อุปทาน (Supply) หมายถึง ปริมาณความต้องการที่ผู้ผลิตเต็มใจนำออกเสนอขายในตลาดภายในระยะเวลาหนึ่ง ณ ระดับราคาต่างๆ กันของสินค้านั้นโดยสมมติให้ปัจจัยอื่นๆที่กำหนดอุปทานคงที่  

 กฎของอุปทาน (Law of Supply) อุปทานแปรผันตรงกับราคา

ราคาดุลยภาพ : ราคาสินค้าและบริการที่ผู้บริโภคพอใจที่จะซื้อและผู้ผลิตพอใจที่จะขาย

ปริมาณดุลยภาพ : ปริมาณที่ผู้บริโภคต้องการและปริมาณที่ผลิตออกมาเท่ากัน คือไม่มีสินค้าขาดเกิน

อ่านผ่านๆ

การบริโภค  การใช้ประโยชน์ในทางเศรษฐศาสตร์

1.การบริโภคที่สิ้นเปลือง หมดไป : อาหาร น้ำมันเชื้อเพลิง

2.การบริโภคที่ไม่สิ้นเปลือง : ใช้ซ้ำได้เรื่อยๆ ; เสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ

ปัจจัยที่ควบคุม : มีสินค้าให้บริโภคหรือไม่ , รายได้ของผู้บริโภค , ความรู้ความสามารถของผู้บริโภค(การนำมาใช้ประโยชน์)

การกระจาย การจำหน่ายจ่ายแจกสินค้าออกไปยังผู้บริโภค

1.กระจายสินค้า : กระจายการผลิตและผลผลิต

2.กระจายรายได้ : กระจายผลตอบแทนจากการผลิตและผลผลิต

ปัจจัยที่ควบคุม : สภาพภูมิศาสตร์ ความรู้ความสามารถของผู้กระจาย อุปสงค์อุปทานในภูมิภาค